Kayıp Umudun İzinde: Andrey Tarkovski Sineması-Babek Ahmedi

Kayıp Umudun İzinde: Andrey Tarkovski Sineması-Babek Ahmedi Kayıp Umudun İzinde: Andrey Tarkovski Sineması - Babek Ahmedi


Andrei Tarkovski, sanatçıyı ahlak ayininin ateşinde güzelliği yaratarak kendini kutsal bir emanetin temsilcisi gibi gören Puşkin’e benzettiğini dile getirmişti. Nitekim insanın iç dünyasında çektiği acının derinliklerine inen filmleri, peygamber kelamına bürünmüş gibidir. Ülkesini terk edip uzaklara gitmesi ve ömür boyu içselleştirdiği katlanılması güç yalnızlığı, onu bir kez daha “gözleri; kimsesizliğin ve sürgün olmanın acısından parlayan” şairin peygamberine benzetiyordu.

Hala sinemadan bir şey umuyorsak bunu Tarkovski’nin ve onun çizgisini takip eden yönetmenlerin filmlerindeki kayıp umudun, resimlerin ruhuna saklanan bir hakikatle şiir gibi içimize doğmasına borçluyuz.

Kitap, “Sinema oldukça karmaşık ve engin bir tür şairliktir” diyen Tarkovski’nin dünyasını çok daha özel ve derin boyutlarıyla incelerken, okuru da bu yolculukta yeni kapılar, anlamlar ve hakikatler aralamaya davet ediyor.

Babek Ahmedi, İranlı yazar, mütercim, sanat eleştirmeni ve araştırmacı. 1949 yılında Tahran’da doğdu. Tahran Üniversitesi Siyasal Bilimler Bölümü’nden mezun oldu (1971). Pensilvanya Üniversitesi Felsefe Bölümü’nde yüksek lisans yaptı. 1975 ve 1976 yıllarını Londra’da, sonraki yılları 1979’a kadar Paris’te geçirdi. 80’li yılların başında Film dergisinde sinema ve özellikle Bresson, Tarkovski gibi yönetmenler üzerine yazı ve tercümeleri yayımlandı. Metnin Yorumu ve Yapısı (1992) adlı iki ciltlik önemli kitabında Barthes, Derrida, Kristeva, Paul de Man, Umberto Eco, Todorov, Jakobson, Greimas, Peirce, Schleiermacher, Dilthey, Gadamer, Ricoeur, Lévi-Strauss, Foucault, Lyotard, Deleuze, Bataille gibi o zamana kadar Fars okurunca bilinmeyen birçok düşünürü tanıttı. Sinema, felsefe, sanat felsefesi ve estetik konularında çok sayıda telif ve tercüme eseri bulunmaktadır.